جعبه های مداد رنگی ۱۲ تایی ( دهه ۶۰ و ۷۰ )

یاد مداد رنگی‌های ۱۲ تایی دهه ۶۰ و ۷۰ بخیر! در این مقاله سفری به خاطرات کودکی با جعبه‌های مداد رنگی قدیمی داریم. داستان‌هایی از نقاشی‌های ساده و رنگ‌های جادویی که هنوز در قلبمان زنده‌اند.»

 

بوی کاغذ و مداد رنگی
وقتی به کودکی فکر می‌کنیم، یکی از اولین تصاویری که به ذهن می‌رسد، جعبه‌های کوچک مداد رنگی ۱۲ تایی است که با دقت خاصی در کیف مدرسه جا می‌دادیم. آن جعبه‌های فلزی یا مقوایی که با هر بار باز کردنشان، انگار دریچه‌ای به دنیای خلاقیت و رویاها باز می‌شد. در این مقاله، می‌خواهیم با هم به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ سفر کنیم و حس و حال نقاشی با مداد رنگی‌های قدیمی را زنده کنیم.

۱. جادوی جعبه‌های مداد رنگی
در آن سال‌ها، داشتن یک جعبه مداد رنگی ۱۲ تایی، مثل داشتن یک گنج بود. برندهایی مثل فابرکاستل، استدلر یا حتی مداد رنگی‌های ایرانی مثل آریا، حس غرور خاصی به ما می‌دادند. هر رنگ در آن جعبه، داستانی داشت:
– قرمز گوجه‌ای: برای نقاشی سیب‌های درختی که همیشه در دفتر نقاشی می‌کشیدیم.
– آبی آسمانی: برای آسمانی که همیشه پر از ابرهای پفکی بود.
– سبز جنگلی: برای چمن‌هایی که زیر پای شخصیت‌های نقاشی‌مان می‌کشیدیم.

یادتان می‌آید که چطور با دقت مدادها را می‌تراشیدیم و سعی می‌کردیم نوکشان را تیز نگه داریم؟ یا وقتی یکی از مدادها گم می‌شد، انگار بخشی از دنیایمان را از دست داده بودیم!

۲. داستان‌های پشت هر نقاشی
مداد رنگی‌ها فقط ابزار نبودند؛ آن‌ها راوی داستان‌های کودکی ما بودند. از نقاشی‌های ساده‌ای که در دفتر مشق می‌کشیدیم تا کاردستی‌هایی که برای کلاس هنر آماده می‌کردیم. مثلاً:
– نقاشی خانه و خورشید خندان: همیشه یک خانه با دودکش و یک خورشید زرد با لبخند بزرگ در گوشه کاغذ بود.
– رنگ‌آمیزی کتاب‌های نقاشی: کتاب‌هایی که پر از تصاویر سیاه‌وسفید بودند و ما با وسواس تمام، سعی می‌کردیم داخل خطوط را رنگ کنیم.
– خاطره معلم‌های سخت‌گیر: معلمی که می‌گفت «مرزها رو رعایت کنید!» و ما با ترس و لرز مراقب بودیم رنگ از خط بیرون نزند.

۳. چرا مداد رنگی‌ها هنوز نوستالژیک‌اند؟
امروزه با وجود تبلت‌ها و اپلیکیشن‌های نقاشی دیجیتال، چرا هنوز یاد مداد رنگی‌های قدیمی دلمان را گرم می‌کند؟
– سادگی و اصالت: مداد رنگی‌ها نیازی به تکنولوژی نداشتند. فقط یک کاغذ و چند رنگ کافی بود تا ساعت‌ها سرگرم شویم.
– حس لامسه: صدای کشیده شدن مداد روی کاغذ، بوی چوب مداد و حتی حس لمس جعبه فلزی، بخشی از خاطره ما بود.
– خلاقیت بی‌انتها: با همان ۱۲ رنگ، می‌توانستیم دنیاهای بی‌نهایت خلق کنیم، بدون نیاز به ابزارهای پیچیده.

۴. یک چالش نوستالژیک برای امروز
حالا که در سال ۱۴۰۴ هستیم، بیایید یک لحظه به کودکی برگردیم!
– چالش نقاشی نوستالژیک: یک جعبه مداد رنگی ۱۲ تایی تهیه کنید (یا همان جعبه قدیمی‌تان را از کمد بیرون بیاورید!). یک نقاشی ساده بکشید: یک خانه، یک درخت، یک خورشید خندان.
– خاطره‌گویی: در بخش نظرات این مقاله، برایمان بنویسید اولین نقاشی‌ای که با مداد رنگی کشیدید چه بود؟ یا کدام رنگ مداد رنگی را بیشتر دوست داشتید؟

نتیجه‌گیری: رنگ‌هایی که هرگز محو نمی‌شوند
مداد رنگی‌های ۱۲ تایی، فقط ابزار نقاشی نبودند؛ آن‌ها بخشی از هویت کودکی ما بودند. هر بار که جعبه مداد رنگی را باز می‌کردیم، انگار دنیایی از امکانات پیش رویمان بود. امروز هم می‌توانیم با یک مداد رنگی ساده، آن حس و حال را زنده کنیم. پس بیایید کمی رنگ به زندگی‌مان اضافه کنیم و به یاد بیاوریم که چطور با چند مداد ساده، رویاهای بزرگی می‌ساختیم.